Hoe is dit onderzoek op je pad gekomen?
“Bij neuropsychologisch onderzoek maken we gebruik van symptoom-validiteitstesten. Die meten of een persoon ‘testbaar’ is. Het kan zijn dat iemand bewust slechter presteert of door een bepaald ziektebeeld niet meer in staat is om getest te worden of klachten veinst. Als iemand op een geheugentest slechter scoort dan een zwaar dementerende oudere, weet je dat het geen zin heeft om nog intelligentietesten te doen. Daar zit verder geen oordeel in, maar op dat moment ben je niet testbaar.
Het veinzen van klachten met een secundair doel noemen we in de psychologie malingering. Ik was benieuwd of wij dat weleens tegenkwamen. Tijdens een intervisie, een moment waarop je met collega’s uitdagingen bespreekt, kwam het gesprek erop dat we bij persoonlijkheidsonderzoeken eigenlijk nooit kijken of iemand testbaar is.”